احمدینژاد دیگر در آغاز سخنرانی اش، دعای فرج نمی خواند؛ بسم الله هم نمی گوید!/ مبارک اصولگرایان باشد که چنین پدیدهای را در سپهر سیاست ایران برکشیدند/ مردان او گرداگرد رئیسی، انتخابات 1400 را رقم زدند و ملتی باید با دغدغه تورم و شکست مذاکرات سر کنند

محمود احمدینژاد، رییس جمهوری پیشین ایران چهارشنبه 14 خرداد 1404 نه در تهران و حرم امام خمینی که در بوداپستِ مجارستان بود تا به عنوان میهمان ویژه در کنفرانس "پایداری در جهان در حال تغییر" سخنرانی کند.
افتخار اصولگرایان این بود که رییسجمهورشان در مجامع بینالمللی در آغاز دعای تعجیل فرج میخواند در نطق مجارستان نه تنها نشانی از این دعا نیست که حتی ترجیح داده به جای بسم الله الرحمن الرحیم هم بگوید: به نام خالق بهار، مهربانی و زیبایی و مشخص است که Creator بار مفهومی "الله" را ندارد.
بدیهی است که گفته خواهد شد مراد از "خالق بهار و مهربانی و زیبایی" روشن است و کلمۀ "بهار" را به صورت نمادین به کار میبرد. مشکلی نیست ولی چون از خاستگاه اصول گرایی بر کشیده و به ادبیات ضد لیبرال او در سال 84 بالیده میشد جا دارد یادآوری شود این گونه تعابیر در نگاه و ادبیات مذهبی جایی ندارد وگرنه اگر روشنفکر انسانگرا یا لیبرال یا اومانیست و انسانگرا بود که غالب روشنفکران سکولار ما چنیناند محل بحث نبود.