«قربانیِ» ابدی، «تروریستِ» همیشگی/ وقتی «سینمای سفارشی غرب» حافظه تاریخی «مخاطبان» را بازنویسی می‌کند!/ «۱۹۶۸» ایرانی کجای معادله است؟!
سینماپرس: سینما در جهان امروز، ابزاری فراتر از سرگرمی است و می‌تواند به‌مثابه یک رسانه ایدئولوژیک در خدمت شکل‌دهی به گفتمان‌های سیاسی و اجتماعی به‌کار رود. یکی از نمونه‌های بارز این پدیده، فیلم‌هایی هستند که به بازنمایی منازعه فلسطین–اسرائیل می‌پردازند، اما با جهت‌گیری آشکار در حمایت از رژیم صهیونیستی، تصویری تحریف‌شده از واقعیت ارائه می‌دهند و فیلم «۵ سپتامبر» (September ۵th) از جمله این آثار است. فیلمی که در ظاهر درام تاریخی خود از همین مدل برای مظلوم‌نمایی رژیم صهیونیستی و شیطانی‌سازی تصویر فلسطینی‌ها استفاده نموده و با بهره‌گیری از نمادهای احساسی، انتخاب‌های گزینشی در روایت، و حذف آگاهانه بافت تاریخی، موفق به تولید ساختار روایی مجعولی می‌شود که در آن نه تنها حذف سیستماتیک تاریخ اشغال فلسطین رقم می‌خورد، بلکه موفق به عوض کردن جای ظالم و مظلوم شده و ضمن ترمیم چهره تروریست‌های صهیونیست به ارایه تصویری ناعادلانه از ذات پلید و تروریست فلسطینیان در معرض دید مخاطب سینمایی این اثر مبادرت می‌ورزد.
شناسه خبر: 24785879
